Jest takie magiczne miejsce we Francji, jak Etourvy. Bruno Faidutti organizuje tu konwent od lat. Sam określa to miejsce jako „in the middle of nowhere”. I tak naprawdę tak to wygląda. Etourvy mieści się około 200km od Paryża. Jedzie się polami, polami, wioskami. Mija się zagrody w których pasą się bajkowe konie.Takie z grubymi kopytami i długimi grzywami. Jest pięknie. Nigdzie ani śladu napisów po angielsku co też ma swój klimat. Klimat lekkiego popłochu. No bo jak my się tu dogadamy?!
Konwent odbywa się tuż obok starego młyna. Dookoła domy zrobione z kamienia, rzeczka, pola, rzepak.
Na imprezę od lat przyjeżdżają znajomi Bruna, głownie z Paryża, ale nie tylko. Przyjeżdżają gracze i nie-gracze. Siedzą razem przy stołach i jedzą i grają. Dzień rozpoczyna się wspólnym śniadaniem przy ogromnych ławach. Śniadanie, jak i każdy inny posiłek we Francji, trwa długo. Jedzenie się celebruje, rozmawia przy nim, moczy rogaliki w kawie…
Przy tych samych stołach potem się gra. Jest też miejsce na piętrze, z drewnianym sklepieniem, z małymi oknami wychodzącymi na okoliczną wieś.
Gra się we wszystko.Co roku Bruno przywozi, nie wiadomo skąd, jakąś szaloną grę imprezową. Głupią i szaloną i cudownie integrującą grupę!
Gra się też w dużo prototypów. Etourvy to takie miejsce, gdzie niektórzy autorzy przyjeżdżają od lat testować swoje tytuły w sprawdzonym gronie. W ciszy i spokoju, bez hałasu konwentu czy targów. Przy lampce wina i czipsach.
Są też dzieci. dzieci graczy, które przy stołach lub na dworze grają w co się da. Lub po prostu biegają krzycząc do siebie w różnych językach.
I….od lat w okolicach daty konwentu, pojawia się tuż obok cyrk…
Widok potężnego białego pudla wpadające nagle na podwórko, ufryzowanego na Ludwika Któregośtam, zapiera dech w piersiach na długo.
Konwent jest na zaproszenie, nie ma biletów, nie ma wolnego wstępu. Jest selekcja, rekomendacja. Wszyscy się tam lubią, znają, grają.
C16B1AAE-9F4F-4B8A-BFD0-A1FC63C7327B
